علی اصغر فانی، مدیرکلی چندین دوره آموزش متوسطه آموزش و پرورش در دوره وزارت مظفر و اکرمی و همچنین مدیریت مناطق و مدیرکلی آموزش و پرورش را در کارنامه خود دارد. وی در دولت نهم و قبل از روی کار آمدن محمود فرشیدی، 70 روز سرپرست وزارت آموزش و پرورش بوده است

 علی اصغر فانی؛ وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش متولد سال 1333 تهران است. فانی دارای مدرک تحصیلی فوق لیسانس راه و ساختمان از دانشکده فنی دانشگاه تهران و دکترای مدیریت رفتار سازمانی و منابع انسانی از دانشگاه تربیت مدرس است.
در کارنامه سوابق کاری فانی:
-معاون آموزشی اداره آموزش و پرورش منطقه 16 در تاریخ اول فروردین 59
-رئیس اداره آموزش و پرورش منطقه 16 از تاریخ اول فروردین 60
-مدیرکل آموزش و پرورش کردستان در سال 1364
-معاون آموزشی وزارت آموزش و پرورش در سال‌های 64 تا 68
-معاون و قائم مقام دانشگاه علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس در سال‌های 68 تا 72
-معاون فرهنگی بنیاد شهید در سال‌های 72 تا 76
-معاون برنامه‌ریزی و نیروی انسانی آموزش و پرورش در سال‌های 76 تا 77
-معاون آموزش متوسطه آموزش و پرورش در سال‌های 77 تا 78
-معاون آموزشی وزارت آموزش و پرورش در سال‌های 77 تا 80
-معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش در سال‌های 80 تا 84
-سرپرست وزارت آموزش و پرورش از 8 شهریور 84 تا 18 آبان 84
-و سرپرست دبیرخانه شورای تعلیم و تربیت و استادیار دانشگاه تربیت مدرس، مشاهده می‌شود.
از جمله تألیفات فانی می توان به کتاب توصیه به روسای آموزش و پرورش کشور و ریاضیات برای علوم انسانی اشاره کرد.
علی اصغر فانی دارای جوایزی مانند مدیر برگزیده ملی هشتمین جشنواره خوارزمی و مدیر عالی نمونه سومین جشنواره شهید رجایی است.
وی در دولت نهم و قبل از روی کار آمدن محمود فرشیدی، 70 روز سرپرست وزارت آموزش و پرورش بوده است.

متن کامل برنامه علی‌اصغر فانی به عنوان وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش برای کسب رای اعتماد مجلس به شرح زیر است.

ارزشها و آرمانهای نظام مقدس جمهوری اسلامی که ریشه در تعالیم انسان‌ساز مکتب وحی و مجاهدتها و ایثار میلیونها انسان آزاده و مومن دارد، میراث گرانبهایی است که حفظ و اشاعه آن، رسالتی خطیر برای نسل‌های آینده به شمار می‌رود و بی‌شک در این میان نقش نظام آموزش و پرورش،بسیار مهم و حائز اهمیت است.

در دنیای امروز که دشمنان دین‌مداری، آزادگی و دانایی، به روش‌های مختلف ارکان و دستاوردهای انقلاب اسلامی را، به ویژه در حوزه‌های فرهنگی و اعتقادی، مورد هجمه‌های ناجوانمردانه قرار می‌دهند، اهمیت و نقش نظام آموزش و پرورش دو چندان شده است.

مراجع و نهادهای سیاستگذار جامعه، با درک صحیح از این موفقیت همواره دغدغه و توجه خود را در مورد ضرورت تحول و اصلاح نظام آموزشی ابراز داشته‌اند. رهنمودهای بینانگذار کبیر جمهوری اسلامی که مسئله فرهنگ و آموزش و پرورش را در راس مسائل کشور دانسته‌انهد و تاکیدات مکرر مقام معظم رهبری، در آنجا که آموزش و پرورش را قاعده و اساس نظام جمهوری اسلامی ایران می‌دانند و بر اجرای برنامه تحول و به مرحله عمل مرساندن آن تاکید می‌ورزند، از جمله مهم‌ترین دلایل و ضرورت‌های تحول بینادین در این نهاد سرنوشت‌ساز به شمار می‌رود.

اکنون، جامعیت اسناد فرادستی نظام آموزش و پرورش، شامل:‌«سیاست‌های کلی ایجاد تحول در نظام آموزش و پروش»، «نقشه جامع علمی کشور»، «فلسفه تربیت رسمی و عمومی»، «سند تحول بنیادی آموزش و پرورش» و »برنامه‌ پنجساله پنجم توسعه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی کشور» و همسویی بسیار بالایی آنها با یکدیگر، فرصتی ارزشمند را در اختیار مدیران ارشد و کارشناسان و معلمان آموزش و پرورش و سایر ارکان سهمین و موثر قرار داده اهست تا موجبات استقرار نظام آموزش و پرورش طراز جمهوری اسلامی ایران را با مزیت‌های رقابتی در سطح منطقه، در افق چشم‌انداز 1404 فراهم آورند.

به موجب مفاد اسناد فوق‌الذکر، برای اولین بار در تاریخ نظام آموزش و پرورش رسمی در ایران، تامی نهادهای قانون متولی سیاستگذاری در کشور، با اجماعی بی‌سابقه، تکالیف قانونی مشخصی را در زمینه تحول بینادین نظام آموزش و پرورش عهده‌دار شده‌اند. از این رو، در تهیه برنامه حاضر تلاش شده است تا از همه رهنمودها و اسناد یاد شده استفاده شود. افزون بر این، در جای جای آن ا زمفاد سیاست‌های کلی تحول نظام اداری، سند راهبردی کشور در امور نخبگان، دیدگاه‌ها و منویات مقام معظم رهبری و سیاست‌های دولت تدبیر و امید رویکردهای رئیس جمهور محترم جناب آقای دکتر روحانی در حوزه آموزش و پرورش بهره لازم گرفته شده است.

در این برنامه ابتدا مهمترین چالش‌های فراروی نظام آموزش و پرورش کشور با استفاده از مطالعات و پژوهش‌های انجام گرفته و نتایج آسیب شناسی‌های میدانی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است؛ که حاصل آن به دلیل اختصار برنامه در پیوست درج شده است. به گزارش خبرگزاری‌تسنیم، در ادامه این برنامه‌ها آمده است: سپس مولفه‌های اصلی برنامه مشتمل بر باورها و بایدها، برنامه کلان، راهبرد اصلی، سیاست‌های اجرای و راهکارهای برنامه در 12 قلمرو مورد اشاره قرار گرفت هاست.

امید است با استعانت از انعطاف الهی و همکاری و تعاون همه نیروهای خدوم و مومن آ»وزش و پرورش و صاحبنظران حوزوی و دانشگاهی، وزارت آموزش و پرورش بتواند گامهای جدی و در خوری را در مسیر تعالی نظام تعلیم و تربیت اسلامی بردارد.

بی‌شک، همراهی و همیاری نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی و سایر مراجع سیاستگذار نقش بسزایی در این مهم ایفا خواهد کرد.

و من‌الله التوفیق

باورها و بایدها

1- رسالت خطیر آموزش و پرروش، رشد و شکوفایی استعدادهای فطری و فراهم آوردن زمینه تربیت‌پذیری دانش‌آموزان در تمام ساخت‌های وجودی، برای دستیابی به مراتبی از حیات طیببه است. در این فرایند، تربیت دینی و اخلاق‌گرایی، عقلانیت، تدبیر و اعتدال، تقویت هویت ایرانی - اسلامی، در محور اساسی برنامه و فعالیت‌ها قرار دارد.

2- آموزش و پرورش به مثابه مهمترین نهاد تریت نیروی انسانی و مولد سرمایه اجتماعی، امری حاکمیتی قلمداد می‌شود که باید ضمن مشارکت پذیری و توسعه همکاری‌های بین دستگاهی و کاهش تصدی‌گری‌های غیر ضروری در بعد اجرا، زمینه تربیت‌پذیری نسنل جوان را مبتنی بر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی فراهم آورد.

3- آموزش و پرروش یک نهاد فرهنگی - اجتماعی است که با ارتقای کارکرد فرهنگی - تربیتی خود، می‌تواند و می‌باید، رسالت خطیر خویش را رد تحقق اهداف مهندسی فرهنگی و اعتلای فرهنگ عمومی کشور، جلوگیری از نابسامانی‌های اجتماعی و مقابله با تهاجم فرهنگی و جنگ نرم؛ بویژه با ترویج و نهادینه سازی سبک زندگی اسلامی - ایرانی، به خوبی ایفا نماید.

4- تحول بنیادین در آموزش و پرورش، برای دستیابی به آموزش و پرورش طراز جمهوری اسلامی ایران و پاسخگویی به تحولات محیطی، یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است و تحقق آن نیازمند عزم ملی و همراهی و مساعدت همه جانبه و نظام‌مند تمام نهادها، سازمانها و دستگاه‌های حاکمیتی و سایر ارکان و عوامل سهیم و موثر در نظام تربیت به ویژه نهاد خانواده و رسانه‌ ملی می‌باشد؛ که باید در بلندمدت به صورت مستمر و به دور از شتابزدگی پیگیری شود.

5- معلم، عنصر اصلی تعلیم و تربیت و عامل اساسی تحول بنیادین است. بر این مبنا اعتلای منزلت اجتماعی و بهبود وضعیت معیشت معلماان، افزایش انگیزه آنان برای خدمت، ارتقای کیفیت نظام تربیت معلم و توسعه مستمر شایستگی‌‌ها و توانمندی‌های علمی، حرفه‌ای و تربیتی فرهنگیان در اولویت برنامه‌ها قرار دارد و باید زمینه مشارکت حداکثری آنان در فزایندهای تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری فراهم آید.

6- افزایش کارایی و اثر بخشی سازمان بزرگ و گسترده آموزش و پرورش، در گرو بهره‌مندی از مدیران مجرب و توانمند، دارای مقبولیت و محبوبیت با رعایت اصل شایسته‌سالاری و پرهیز از ملاحظات جناحی است. در مدیریت آموزش و پرروش باید تفکر برنامه‌‌»حوری مبتنی بر یافته‌های علمی - پژوهشی و تجربیات بومی و جهانی و بویژه بهره‌مندی از نظرات کارشناسی و تصمیم‌سازی مورد توجه جدی قرار گیرد.

7- اقتصاد آموزش و پرورش، در سنوات اخیر به یک چالش اصلی فراروی مدیریت این نهاد مولد سرمایه انسانی و اجتماعی تبدیل شده است. مدیریت بهینه منابع و مصارف، افزایش بهره‌وری، استفاده حداکثری از مشارکت‌های مردمی و افزایش سهم آموزش و پرورش از تولید ناخالص داخلی (GDP) در طراز کشورهای منطقه نیازمند همراهی و مساعده مراجع سیاستگذار فرادستی و شناسایی منابع مالی جدید و متنوع است.

راهبرد اصلی:

«ارتقای کیفیت آموزش و پرورش در همه مولفه‌ها و ارکان نظام آموزش و پرورش»

برنامه کلان

سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، برنامه کلان و بلندمدت نظام آموزش و پرورش می‌باشد که در برنامه این جانب، با هدف همگرایی، انسجام و هماهنگی در اجرای «بنیان‌های نظری نظام آموزش و پرروش» مورد توجه قرار گرفته است.

سیاست‌های اجرایی

1- ایجاد مفاهیم مشترک و عزم ملی برای همکاری هر چه بیشتر نهادهای قانونگذار و دستگاه‌های اجرایی؛ برای تحقق اهداف تحول بنیادین آموزش و پرورش.

2- تدوین نقشه راه مدون و یکپارچه و در برگیرنده همه برنامه‌های لازم برای تحقق زیرنظام»‌های سند تحول بنیادین؛ با تاکید بر بهره‌گیری حداکثری از ظرفیت قوانین و اسناد بالادستی.

3- توانمندسازی نیروی انساین و افزایش صلاحیت‌ها و شایستگی‌های حرفه‌ای و مهارتهای علمی و تخصصی معلمان.

4- ظرفیت‌سازی نهادها در سطح مختلف؛ به منظور تقویت دانش فنی، ایجاد انگیزه و جلب مشارکت کلیه عوامل موثر، به ویژه نهاد خانواد.

5- اجرای تدریجی؛ هوشمندانه و به دور از شتابزدگی برنامه‌ها؛ متناسب با اولویت و تامین زیرساخت‌های کلدی و فراهم آوردن بسترهای اجرایی مورد نیاز.

6- توجه جدی به اقتصاد آموزش و پرورش؛ در همه سطوح تصمیم‌گیری و تلاش برای ارتقای بهره‌وری منابع موجود و تامین منابع جدید.

7- کاهش تمرکز و تفویض اختیار به ادارات کل استان‌ها، ادارات مناطق و مدارس؛ با تاکید بر تعیین و اجرای استانداردها و شاخص‌های مربوط (ملی و استانی).

8- نظارت، ارزیابی و پایش مستمر برنامه‌ها، فعالیت‌ها و نتایج آنها.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا